Μία νέα μελέτη ρίχνει φως στα χαρακτηριστικά προσωπικότητας των ιδιοκτητών σκύλων που έχουν εμπλακεί σε περιστατικά δαγκώματος.
Ομάδα ερευνητών μίας νέας μελέτης της Κτηνιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης αποφάσισε να εξετάσει αποδεδειγμένα κακά σκυλιά, με το "κακό" να ορίζεται ως εξαιρετικά επιθετικό.
Η έρευνα αυτή επικεντρώθηκε σε σκύλους που είχαν εμπλακεί σε περιστατικό δαγκώματος, με τη συμμετοχή ανθρώπου ή ζώου, στην οποία το αποτέλεσμα ήταν τόσο σοβαρό που ο σκύλος κατασχέθηκε από κυβερνητική υπηρεσία στην Ολλανδία.
Εξετάστηκαν συνολικά 374 σκύλοι σε δύο μέρη: 159 σκύλοι είχαν κατασχεθεί μεταξύ των ετών 2008-2010 και μια δεύτερη ομάδα 215 σκύλων είχε κατασχεθεί μεταξύ των ετών 2020-2022.
Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες που εξέτασαν τα επιθετικά σκυλιά επικεντρώθηκαν στη φυλή. Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε τα ευρήματα αυτών των προηγούμενων μελετών, καθώς η πλειονότητα των σκύλων που κατασχέθηκαν για επιθετική συμπεριφορά ταξινομήθηκαν ως "τύπου pitbull" (58%). Ωστόσο, η μοναδική πτυχή αυτής της έρευνας ήταν ότι μελέτησε κυρίως τα χαρακτηριστικά των ιδιοκτητών αυτών των επιθετικών ζώων.
Πώς ενεργούν οι ιδιοκτήτες επιθετικών σκύλων;
Οι ιδιοκτήτες αυτών των επιθετικών σκύλων ήταν ως επί το πλείστον άνδρες (61%). Τα θύματα ήταν 51% ενήλικες, 13% παιδιά, 30% άλλοι σκύλοι και 6% άλλα ζώα (γάτες, πρόβατα και άλογα). Η πλειονότητα των εριστικών σκύλων δεν ήταν πρωτοεμφανιζόμενοι παραβάτες: Το 64% είχε περισσότερα από ένα προηγούμενα περιστατικά δαγκώματος που είχαν αναφερθεί στις αρχές και πάνω από το 22% είχε τέσσερα ή περισσότερα αναφερόμενα περιστατικά δαγκώματος.
Κάποιος αρχίζει να παίρνει μια ιδέα για τη φύση των ιδιοκτητών αυτών των επιθετικών σκύλων εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκαν τη στιγμή του περιστατικού δαγκώματος.
Η πλειονότητα αυτών των ιδιοκτητών (63%) δεν παρείχε καμία βοήθεια τη στιγμή που ο σκύλος τους επιτέθηκε, όπως για παράδειγμα να προσπαθήσει να σταματήσει το δάγκωμα. Επιπλέον, το 20% των ιδιοκτητών ήταν οι ίδιοι επιθετικοί, απειλητικοί ή εκφοβιστικοί προς το θύμα. Οι ιδιοκτήτες αυτών των επιθετικών σκύλων έδειξαν ελάχιστη ενσυναίσθηση προς τα άτομα που δαγκώθηκαν: Το 13% αρνήθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης (παρά το γεγονός ότι η σοβαρότητα των δαγκωμάτων κρίθηκε αργότερα επαρκής για να κατασχεθεί ο σκύλος) και το 9% κατηγόρησε το θύμα. Μόνο στο 14% των περιπτώσεων η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη χαρακτηρίστηκε ως "συνεργάσιμη".
Είναι κακοί οι ιδιοκτήτες των κακών σκύλων;
Συγκεντρώθηκαν πολλές πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες αυτών των επιθετικών σκύλων και μετρήθηκαν 30 παράγοντες συμπεριφοράς, προσωπικότητας και φροντίδας των ζώων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αναφερθούν πολλές αναλύσεις σε αυτή τη σύντομη έκθεση- ωστόσο, ορισμένες από τις κύριες τάσεις περιγράφονται αρκετά εύκολα.
Οι ερευνητές ομαδοποίησαν τις αναλύσεις τους σε κατηγορίες. Δύο παρουσιάζουν ιδιαίτερο ψυχολογικό ενδιαφέρον εδώ: αντικοινωνικές συμπεριφορές εκ μέρους του ιδιοκτήτη και ο τρόπος με τον οποίο ο σκύλος τους αντιμετωπίστηκε από αυτόν.
Οι αντικοινωνικές συμπεριφορές που κατέγραψαν οι ερευνητές περιλάμβαναν κατάχρηση ουσιών, ιδιοκτήτες που φώναζαν σε άλλους ή εκφόβιζαν ανθρώπους σε δημόσιους χώρους, ποινικά αδικήματα, επεισόδια διατάραξης ή θορύβου, ενδοοικογενειακή βία, κακοποίηση ή παραμέληση παιδιών και χρήση του σκύλου ως όπλο εκφοβισμού. Αποδεικνύεται ότι το 29% των ιδιοκτητών είχαν δύο ή περισσότερες συμπεριφορές που εντάσσονται στην αντικοινωνική ομάδα.
Η κατηγορία της μεταχείρισης του ζώου περιλάμβανε διάφορους αρνητικούς παράγοντες, όπως κακοποίηση ζώου, εξαναγκασμός του σκύλου να ζει σε απομόνωση ή αφήνοντας τον σκύλο να περιφέρεται ελεύθερα και χωρίς επίβλεψη. Σε αυτό το δείγμα, το 22% των ιδιοκτητών είχαν καταγράψει δύο ή περισσότερες συμπεριφορές κακομεταχείρισης ζώων.
Χειροτερεύουν τα χαρακτηριστικά των ιδιοκτητών επιθετικών σκύλων;
Δεδομένου ότι τα δύο δείγματα κατασχεθέντων σκύλων ελήφθησαν με διαφορά τουλάχιστον 10 ετών, οι ερευνητές μπόρεσαν να δουν αν σημειώθηκαν συστηματικές αλλαγές στα χαρακτηριστικά των ιδιοκτητών επιθετικών σκύλων με την πάροδο του χρόνου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τρεις παράγοντες είχαν αλλάξει σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου - και δυστυχώς, οι αλλαγές δεν ήταν προς το καλύτερο.
Μεταξύ των ιδιοκτητών σκύλων που κατασχέθηκαν για επιθετικότητα, το πιο πρόσφατο δείγμα έδειξε αύξηση του ποσοστού των ατόμων με υποψία ή διαπιστωμένη κατάχρηση ουσιών. Το ποσοστό των αναφορών ότι ο ιδιοκτήτης ενός επιθετικού σκύλου φώναζε ή εκφόβιζε άτομα στη γειτονιά του ήταν επίσης μεγαλύτερο στο πιο πρόσφατο δείγμα.
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας φάνηκε ότι ο αριθμός των πολλαπλών περιστατικών δαγκώματος από μεμονωμένους σκύλους είχε αυξηθεί. Η απόδειξη γι' αυτό είναι η αύξηση του αριθμού των ενεργειών που είχαν αναληφθεί από κυβερνητικές υπηρεσίες για να προσπαθήσουν να πείσουν τους συγκεκριμένους ιδιοκτήτες να ελέγχουν τα σκυλιά τους κρατώντας τα με κοντό λουρί και φίμωτρο σε δημόσιους χώρους.
Προφανώς, η επιβολή αυτών των μέτρων ασφαλείας επιχειρήθηκε πριν από το κρίσιμο περιστατικό. Είναι επίσης σαφές ότι αυτά τα μέτρα ελέγχου δεν τηρούνταν από τους ιδιοκτήτες κατά τη στιγμή του συμβάντος που είχε ως αποτέλεσμα την κατάσχεση του σκύλου τους για επιθετική συμπεριφορά.
Οι συγγραφείς αυτής της πρόσφατης μελέτης φαίνεται ότι κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα, ότι δηλαδή αυτά τα "κακά σκυλιά" μπορεί κάλλιστα να έχουν "κακούς ιδιοκτήτες". Κλείνουν την έκθεσή τους αναφέροντας ότι ένα ποσοστό των ιδιοκτητών των κατασχεμένων σκύλων, μπορεί να μην είναι πάντα πρόθυμοι ή/και ικανοί να εγγυηθούν την κοινωνική ασφάλεια.
Πηγή:
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Το άγχος μεταφέρεται από τον άνθρωπο στον σκύλο του
Το στρες των ανθρώπων αντανακλάται και στους σκύλους τους, με συνέπεια όταν κάποιος είναι στρεσαρισμένος για καιρό, κάτι ανάλογο να συμβαίνει και στο κατοικίδιο ζώο του, ιδίως αν αυτό είναι θηλυκό, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα, την πρώτη που επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση.
Δεν φαίνεται όμως να συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή το στρες του σκύλου να αντανακλάται στον ιδιοκτήτη του.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το στρες μεταδίδεται τόσο ανάμεσα σε ανθρώπους όσο και ανάμεσα σε άλλα ζώα του ίδιου είδους. Για παράδειγμα, έχει βρεθεί να υπάρχει σχέση ανάμεσα στο μακρόχρονο στρες της μητέρας και σε εκείνο του παιδιού της. Η νέα μελέτη δείχνει ότι η μετάδοση του στρες μπορεί να συμβεί επίσης ανάμεσα σε δύο διαφορετικά είδη, εν προκειμένω στον άνθρωπο και στο σκύλο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λίνα Ροθ του Πανεπιστημίου Λινκέπινγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports", μελέτησαν στη διάρκεια ενός έτους 58 σκύλους και τους ιδιοκτήτες τους (όλες γυναίκες), στους οποίους κατά περιόδους μετρήθηκε το επίπεδο της κορτιζόλης (βασικού βιοδείκτη για την ύπαρξη στρες) με βάση δείγματα τριχών.
Διαπιστώθηκε ότι όταν η κορτιζόλη ήταν αυξημένη στους ανθρώπους, ήταν ανάλογα αυξημένη και στα σκυλιά τους, ιδίως στα θηλυκά. Ενώ άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα κορτιζόλης (και στρες) είχαν αντίστοιχα σκύλους με χαμηλή κορτιζόλη.
Το στρες δείχνει να βρίσκεται σε συγχρονισμό ανάμεσα στον ιδιοκτήτη ενός ζώου και στο ζώο. Μάλιστα η σχέση αυτή παρατηρείται τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, δείχνοντας ότι οι φυσιολογικές εποχικές διακυμάνσεις της κορτιζόλης δεν παίζουν κάποιο ρόλο.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης μέσω ερωτηματολογίων τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τόσο των ανθρώπων όσο και των σκύλων τους (ευερεθιστότητα, επιθετικότητα, εξωστρέφεια, φόβος, φιλικότητα, νεύρωση κ.α.). Δεν βρέθηκε η προσωπικότητα του ζώου να έχει επίπτωση στο στρες του, όμως η προσωπικότητα του αφεντικού του φαίνεται πράγματι να επηρεάζει σημαντικά το στρες του σκύλου. Για παράδειγμα, η ευσυνειδησία και η ανεπτυγμένη αίσθηση καθήκοντος ενός ανθρώπου σχετίζεται με αυξημένο επίπεδο κορτιζόλης και άρα στρες στους σκύλους.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι οι σκύλοι αντανακλούν το επίπεδο στρες των ιδιοκτητών τους και όχι το αντίθετο, δηλαδή το στρες των ζώων δεν μεταφέρεται και στους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση, η νέα μελέτη επιβεβαιώνει πόσο στενή σχέση αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο και στον «καλύτερο (τετράποδο) φίλο» του.
Έρευνα:
Δημοσίευση σχολίου
Καλοδεχούμενα όλα τα σχόλια, επώνυμα και ανώνυμα. Πάντα όμως με σεβασμό στους άλλους αναγνώστες και στους νόμους. Ευχαριστούμε!