Συμεών Σολταρίδης: Oι ιστορικές πολιτικές αναμετρήσεις Ερντογάν – Κιλιτσντάρογλου

Όπως έγραψα στην εισαγωγή της ανάλυσης των πρώτων Τουρκικών εκλογών ότι περιμένω να κατακάτσει ο κουρνιαχτός έτσι και τώρα θα ήθελα να αναλύσω εν συντομία τα αποτελέσματα των δεύτερων Τουρκικών Προεδρικών εκλογών της 28ης Μαΐου 2023 μετά την παρέλευση κάποιων ημερών.

Μετά από δεκάδες αναλύσεις ξένων και Τούρκων δημοσιογράφων θα περιοριστώ στις εκλογές όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Δεν θα επεκταθώ πολύ. Απλά θα αναφερθώ στις εκλογές της 10ης Αυγούστου 2014 όταν ο Ταγίπ Ερνογάν νίκησε με ποσοστό 45,5% την πρώτη Κυριακή τον αντίπαλο του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο νικητής είχε συμμαχήσει με τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί , έναντι της αντιπολίτευσης του Ρεπουμερπλικανικού Λαϊκού το οποίο είχε κατορθώσει να λάβει 29,5%.

Το 2018 στις εκλογές παρουσιάζονται πλέον οι ανεπίσημες μέχρι τότε συνεργασίες σε συμμαχίες. Ο Τούρκος Πρόεδρος λαμβάνει 42,56 και ο πολιτικός του εταίρος 11,10% με την Δημοκρατική Συμμαχία, δηλαδή 53,66% . Οι αντίπαλοι του με την Λαϊκή Συμμαχία συσπειρώνονται, δηλαδή το Ρεμπουπλικανικό, το Ιγι και το Ευημερίας, και λαμβάνουν συνολικά 33,95 , δηλαδή Ρεμπουπλικανικό 22,65%, Ιγι 9,96 %και Ευημερίας 1,34%.

Στις πρόσφατες Προεδρικές εκλογές ο νικητής Ταγίπ Ερντογάν συνεργαζόμενος με τον κόμμα εθνικιστικής Κίνησης , το κόμμα Ευημερίας και το κόμμα του Σινάν Ογάν στον δεύτερο γύρο έλαβε 52,18% , έναντι του πολυκομματικού και πολλών συνιστωσών κυρίως δε Τούρκων πολιτών Κουρδικής καταγωγής στην Νότια και Νοτιανατολικής Τουρκίας που έλαβε 47,82%.

Από τα παραπάνω στοιχεία εξάγονται:

Α) Μέσα στα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας ο Τούρκος Πρόεδρος διαπαιδαγώγησε μια μεγάλη μερίδα λαού που εμφορείται από τα οράματά του, τα πιστεύω του, μια κοινωνία όπου θρησκεύει , όπου εκσυγχρονίζεται , όπου ακολουθεί τα σύγχρονα δεδομένα των δυτικών προτύπων , την μόδα που την μοντερνοποιεί και την διαμορφώνει προς την συντηρητική μορφή της , δεν υστερεί σε τίποτα. Είναι πιστή στις παραδόσεις , ακολουθεί τα πάντα διαλαλεί τα πιστεύω της . Εδώ ακριβώς κάνει λάθος η Δύση, γιατί τις δικές της αρχές και αξίες, τις δικές της ερμηνείες θέλει να τις περάσει στην Τουρκική κοινωνία. Κάτι που δεν γίνεται.

Β) Πίστευαν οι αναλυτές ότι η αντιπολίτευση και ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου θα διαμόρφωνε ως προς το καλύτερο την τουρκική κοινωνία. Προς το θεαθήναι θα έκαμνε κάποιες κινήσεις. Πώς θα έκαμνε εξάλλου όταν συνυπάρχει στην ίδια συμμαχία το εθνικιστικό συντηρητικό κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ με Αριστερά ή Κεντροαριστερά Κόμματα που υποστηρίζονται από το Κουρδικό κόμμα και τις συνιστώσες του; Εξάλλου για αυτό και άρχισαν να κτυπούν τα τύμπανα του πολέμου εσωτερικά στην συμμαχία, να διαλύεται και ο κάθε αρχηγός ή προσωπικότητα να αναχωρεί εις τα ίδια!

Γ) Έχει γραφτεί και άλλη φορά ότι η Ανατολή και η Ανατολία παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του Ταγίπ Ερντογάν. Και γιατί να μην παίξει όταν από τα πρώτα χρόνια στήριξε οικονομικά και θεσμικά τις περιοχές αυτές και τις στήριξε ώστε να καταφέρει το κεφάλαιο της Ανατολής να εγκατασταθεί κυρίως στην Κωνσταντινούπολη , όταν έκανε υποδομές και διαμόρφωσε συνθήκες πολύ καλύτερες στην ενδοχώρα από την περίοδο όταν παρέλαβε την εξουσία;

Δ) Ο Τούρκος Πρόεδρος είναι όντως πολιτικός ηγέτης αφού παρά τις τρικλοποδιές που του έβαλαν στο διάβα της ιστορίας του, από το εσωτερικό και από το εξωτερικό και παρά την μείωση που έχει το κόμμα του λόγω της πολυετούς διακυβέρνησης, του εντούτοις ελέγχει το σύνολο του πολιτικού συστήματος.

Ε) Η αντιπολίτευση υπό τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου αδυνατεί να τον νικήσει. Ενώθηκαν κόμματα, κινήσεις, πολιτικά πρόσωπα. Θα μπορούσε να τον νικήσει αν έβαζε υποψήφιο κάποιο άλλο πρόσωπο, άφθαρτο και νέο για υποψήφιο. Ο κ. Κιλιτσντάρογλου στον κύκλο του έχει τέτοιους νέους και δυναμικούς. Δεν παραιτείται όμως και συνεχίζει να πολιτεύεται. Δεν γνωρίζει μάλλον ότι «το γινάτι βγάζει μάτι»! Του το είπε έμμεσα ο Ταγίπ Ερντογάν «μπάι, μπάι, μπάι Κεμάλ» αλλά μάλλον δεν το κατάλαβε!

https://www.enetpress.gr/oι-ιστορικές-πολιτικές-αναμετρήσεις-ε/