Ο Συμεών Σολταρίδης στο σημερινό του σχόλιο δίνει μία νέα, πιο καθαρή οπτική στο ζήτημα της χθεσινής επίσκεψης του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών στην Αγκυρα που όλοι μας, γοητευμένοι από την κόντρα που είχε ο Νίκος Δένδιας με τον Τούρκο ομόλογό του μπροστά στις κάμερες, δεν παρατηρήσαμε: πως τελικά η Ελλάδα έκανε τελικά διάλογο για ΟΛΑ όσα ζητούν οι Τούρκοι και όχι μόνο "για τις θαλάσσιες ζώνες" και μάλιστα μπροστά στις κάμερες!
Το αν ο διάλογος αυτός (ως διάλογο τον ανέφερε και η κυβερνητική Σοφία Βούλτεψη) ήταν επιτηδευμένος ή συνέβη τυχαία δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε καθώς η πολιτική και η διπλωματία είναι μία τέχνη και επιστήμη που λίγοι γνωρίζουν και άλλοι τόσοι λίγοι μπορούν και αναλύουν. το ζήτημα όμως είναι πως τέτοιος διάλογος για ΟΛΑ τα ζητήματα έγινε και μάλιστα ...μπροστά στις κάμερες! Και τον απολαύσαμε όλοι και είπαμε και "μπράβο" στον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών που τον έκανε!
Τελικά πόσο σίγουροι είμαστε ως λαός πως δεν θέλουμε διάλογο με τους Τούρκους για ΟΛΑ τα ζητήματα;
Μήπως αισθανόμαστε όλοι την ανάγκη να τα πούμε "χύμα και τσουβαλάτα" όπως τα είπε ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος από χθες δεν προλαβαίνει να μαζεύει συγχαρητήρια;
Το σχόλιο του Συμεών Σολταρίδη:
"Η ιστορία διδάσκει!
Η Αθήνα σοφά πράττοντας άλλαξε όπως φαίνεται πολιτική και τακτική. Αποφάσισε να εγκαταλείψει την παραδοσιακή σκέψη ότι δεν έχει προβλήματα, παρά μόνο ένα, με την γείτονα Τουρκία και αναφέρθηκε στην συνάντηση του Νίκου Δένδια με τον Τούρκο ομόλογο του Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε όλα τα θέματα ξεκινώντας από τις Μειονότητες και φθάνοντας στην αποστρατιωτικοποίση των νησιών.
Υπάρχουν ανοικτά θέματα με την Άγκυρα τα οποία δεν είναι καθόλου , μα καθόλου για εσωτερική κατανάλωση ή για πανηγυρισμούς και νίκες. Από την μια η Ελλάδα προσπαθεί να ενισχύσει το αντιτουρκικό τόξο υπογράφοντας συμφωνίες και από την άλλη η γείτονα ενισχύει την περιφερειακή της υπόσταση που ξεκινά από τον Καύκασο και φθάνει στην Σομαλία . Ενώ προσπαθεί να δημιουργήσει και εκείνη ανθελληνικό τόξο.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος απαντώντας στον Αλέξανδρο Αλεξανδρή στις 19/1/1923 σχετικά με την Συνθήκη της Λωζάνης έγραψε « Δυστυχώς θέλομεν να έχωμεν και τον σκύλον χορτασμένον και την πήτταν ολάκερη. Αλλ΄έτσι μεγάλα έργα δεν μπορούν να τελεστούν». ( Αρχείο Βενιζέλου)
Υπάρχουν δύο σχολές στην Αθήνα. Η μία με πολιτικούς από όλους τους χώρους και κόμματα που πρεσβεύουν την «λύση μέσω μη λύσης» και η άλλη του διαλόγου πάνω σε όλα τα θέματα , που μάλλον αρχίζει να επικρατεί.
Η πρώτη λανθασμένη , συσσώρευσε όλες τις διενέξεις κάτω από το χαλί οι οποίες μεγεθύνονται και φθάνουν σε σημείο ενός μίγματος που πλέον ακούγονται οι εκρήξεις πριν την τελική έκβαση της καταστροφικής έκρηξης.
Η άλλη που αναζητά τις συνομιλίες αλλά δεν της επιτρέπεται να ξεκινήσει. Και τούτο διότι υπάρχουν και στις δύο συνιστώσες ο εσωτερικός παράγοντας. Η ψήφος και όχι το συμφέρον της χώρας.
Πανηγυρισμοί λοιπόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα ΜΜΕ και στις ομαδικές συζητήσεις , σχόλια σε αναρτήσεις. Τοποθετήσεις επί παντός επιστητού αποτέλεσμα του συναισθήματος και όχι της ώριμης πολιτικής σκέψης.
Θα καταλήξω το σημείωμα μου με την απάντηση που έγραψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στον Μιχαήλ Κέπετζη , διπλωμάτη και καθηγητή Διεθνούς Δικαίου στο Παν.της Λωζάνης , στις 14/1/1923, σχετικά με την Συνθήκη της Λωζάνης όταν του έγραφε « ο υπερτροφικός πατριωτισμός σας έχει απορροφήσει όλη την πολιτικήν ορθοφροσύνην σας». ( Αρχείο Βενιζέλου) .
Χρειαζόμαστε λοιπόν την ανάγνωση των ιστορικών αρχείων τα οποία μας θυμίζουν την πολιτική σκέψη του χθες, την οποία πρέπει να βάλλουμε στο σήμερα για να οδηγηθούμε σωστά και εποικοδομητικά στο αύριο."
https://www.facebook.com/simeon.soltaridis/posts/3860817623954963
Γράφει
- Ο Αντιπεριφερειακός -
Δημοσίευση σχολίου
Καλοδεχούμενα όλα τα σχόλια, επώνυμα και ανώνυμα. Πάντα όμως με σεβασμό στους άλλους αναγνώστες και στους νόμους. Ευχαριστούμε!