«Απορίες και ερωτηματικά για τη Β.Φ.Λ., σημερινή ΕLFE»

Με τον τίτλο: «Απορίες και ερωτηματικά για τη Β.Φ.Λ., σημερινή ELFE», ο πρώην εργαζόμενος της βιομηχανίας, Θόδωρος Τσεντεμεΐδης, εκφράζει, μέσω του ακόλουθου δελτίου Τύπου, την αγωνία του για το παρόν και το μέλλον της εταιρείας.

«Απορίες και ερωτηματικά για τη Β.Φ.Λ., σημερινή ΕLFE»
Που την οδηγούν, ο ιδιοκτήτης, η πολιτεία (δια των τοπικών βουλευτών), το Σωματείο των εργαζομένων σ’ αυτήν;

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ;
Ο ιδιοκτήτης:
Ότι απέκτησε τη βιομηχανία σχεδόν με ελάχιστα χρήματα, αναλαμβάνοντας τις υποχρεώσεις που είχε προ 5ετίας;
Ότι υποσχέθηκε, τότε, για ανάπτυξη, βελτίωση και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων;
Ασφαλώς στα συμβόλαια της μεταβίβασης θα αναφέρονται κάποιοι όροι και κάποιες υποχρεώσεις του.

Τι πραγματοποίησε, πόσα χρήματα διέθεσε για βελτίωση, συντήρηση και ανάπτυξη των υπαρχόντων εγκαταστάσεων μέσα στην 5ετία;
Ως προς το σύνολο των υποχρεώσεων που είχε τότε και τις υποχρεώσεις που έχει τώρα, ποια είναι η διαφορά (θετική, ή αρνητική ) και πόσο;

Ότι το εργοστάσιο αυτό έχει (ηθική) υποχρέωση το παραγόμενο λίπασμα κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, να το διαθέτει για την εγχώρια κατανάλωση (και μάλιστα φθηνότερα), προς όφελος των αγροτών μας και της εθνικής οικονομίας;

Η πολιτεία (δια των τοπικών βουλευτών):
Ότι έχουν υποχρέωση να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του τόπου μας και κατ’ επέκταση της χώρας, προσπαθώντας όχι μόνο να λειτουργεί, αλλά και να αναπτυχθεί η βιομηχανία προς όφελος του πρωτογενούς τομέα;
Πόσο ασχολήθηκαν από την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της βιομηχανίας μέχρι σήμερα;

Ασχολήθηκαν για την ανάπτυξη και βελτίωση της βιομηχανίας;
Έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με τους νόμους (ηθικούς και νομικούς), να ελέγξουν τον ιδιοκτήτη αν πράγματι εφαρμόζει αυτά που διαπραγματεύθηκαν κατά την μεταβίβαση και τις υποχρεώσεις που ανέλαβε; Εκτός εάν ο ιδιοκτήτης, μη διεπόμενος από κανένα νόμο και κανόνες, είναι ελεύθερος και κάνει ότι θέλει σε βάρος της βιομηχανίας, των εργαζομένων, της τοπικής και εθνικής οικονομίας.

Είναι καιρός, οι τοπικοί βουλευτές (έμπρακτα και όχι με ανακοινώσεις και δηλώσεις) να δείξουν το πραγματικό τους ενδιαφέρον γι’ αυτή τη βιομηχανία, φυσικά με έργα, ή να δηλώσουν αδυναμία, ατολμία, ή αδιαφορία, για τη βιομηχανία, που είναι σχεδόν ο μοναδικός οικονομικός πνεύμονας του τόπου, της περιοχής και του αγροτικού τομέα.
Κατά την γνώμη μου, όποιος θέλει πραγματικά μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά, κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο.

Ένα πράγμα πρέπει να γνωρίζουν οι πάντες, ο χρόνος έχει στενέψει, πρέπει συντομότατα να δοθούν ριζοσπαστικές λύσεις για τη βιωσιμότητα, την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της βιομηχανίας. Προτού να είναι αργά.

Το σωματείο εργαζομένων:
Δεν διαισθάνεται ότι, με το σύστημα που ακολουθεί η διοίκηση του εργοστασίου, σύντομα θα επέλθει το μοιραίο;
Δεν καταλαβαίνει ότι αφού από τα έσοδα του εργοστασίου, εδώ και πέντε χρόνια, δεν διατέθηκαν σχεδόν καθόλου για συντηρήσεις, επενδύσεις και ανάπτυξη του εργοστασίου και αν αυτή η τακτική συνεχισθεί για λίγο χρόνο ακόμα, οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου θα παραδοθούν και δεν θα μπορούν να παράγουν;

Οπότε, αφού μέχρι τώρα που θα χρειαζόταν γι’ αυτό το σκοπό κάποια λίγα χρήματα, τα οποία δεν διέθεσε ο ιδιοκτήτης, όταν θα χρειασθούν εκατομμύρια από πού θα τα διαθέσει;
Τι νομίζετε ότι θα γίνει τότε;

Δεν έπρεπε το σωματείο, όταν δέχθηκε μειώσεις, τα τελευταία χρόνια, στις παροχές των εργαζομένων, οπότε μειώθηκε το εργατικό κόστος παραγωγής, να ζητήσει από τον ιδιοκτήτη να μην καρπωθεί όλη τη διαφορά αυτός, αλλά κάποιο ποσοστό να ωφεληθεί και ο καταναλωτής αγρότης;

Μειώνοντας την τιμή του λιπάσματος, θα έχουμε μεγαλύτερη ζήτηση στην εγχώρια κατανάλωση, μεγαλύτερη παραγωγή λιπάσματος, μεγαλύτερο τζίρο, μεγαλύτερο κέρδος, αφού είναι μονοπώλιο στην Ελλάδα.

Αλλά και η πολιτεία, αφού παράνομα επέβαλε τον φόρο στο Φυσικό Αέριο, γιατί δεν το σταματάει άμεσα, ζητώντας από τον ιδιοκτήτη το 50% του κέρδους από το Φυσικό Αέριο να το καρπωθεί ο αγρότης, μειώνοντας την τιμή του λιπάσματος;

Έτσι, θα δημιουργηθεί αυξημένη ζήτηση και κατανάλωση του λιπάσματος, οπότε θα αυξηθεί και η παραγωγή προς όφελος της ανεργίας.

Πολλά θα μπορούσαν να αναφερθούν ακόμα, αλλά θα επισημάνω, τελειώνοντας για τώρα, την παγωμάρα της τοπικής διοίκησης του εργοστασίου και όλων των ανωτέρων στελεχών, οι οποίοι είναι εργαζόμενοι καριέρας, με ευθύνη των οποίων λειτουργεί αυτό.

Πολλά μπορούσαν και μπορούν να προσφέρουν, εάν πράγματι το θέλουν και το επιθυμούν, ζητώντας από τον ιδιοκτήτη επίμονα, ότι χρειάζεται για την προκοπή και μελλοντική ύπαρξη του εργοστασίου. Αυτό, όμως, για να επιτευχθεί, πρέπει να ενεργούν συντονισμένα και συλλογικά για το καλό όλων των πλευρών.

Ελπίζω ότι κάποιοι τρίτοι, των οποίων η αρμοδιότητα και το συμφέρον περιορίζεται τοπικά και περιφερειακά, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να αποδείξουν στους κοιμώμενους ότι όλα τα προβλήματα έχουν λύση».

http://www.k-tipos.gr/ktipos/detail.php?ID=53917